Stel je voor: de toekomst

Afgelopen maandag zag ik op tv toevallig langszappend een stuk van Wintergasten, met daarin een interview met Ray Kurzweil, een Amerikaans futuroloog, uitvinder en zakenman. Voor iemand die Science-fiction leest (of eigenlijk vooral - las) is 't wel vermakelijk om eens in een tv-programma te horen praten over nanobots, AI en dergelijke.
Meneer Kurzweil gelooft dat exponentiële technische groei (de ontwikkelingen gaan steeds sneller en sneller) zal leiden tot singulariteit.
Hij gaat ervan uit dat we uiteindelijk kunstmatige intelligentie zullen ontwikkelen die tenminste gelijkwaardig is aan die van de mens, en dat de mens er dan voor zal gaan kiezen om te gaan samensmelten met deze kunstmatige intelligentie om zo zelf ook exponentieel te gaan groeien (qua intelligentie). Ik vond het interessant om te kijken naar de voorbeelden waarmee werd geillustreerd dat een heleboel dingen al mogelijk zijn van zijn toekomstvisie: in de huid van een avatar kruipen (niet zoals in de net verschenen film, maar echt 'live'), een chip implanteren bij Parkinson-patienten zodat ze weer hun armen en benen kunnen bewegen. Hij zal zijn theorie ook wel niet helemaal uit de lucht hebben gegrepen, aangezien hij zijn eigen uitvindingen zegt te hebben getimed op basis van zijn begrip van de exponentiële technologische groei, maar toch ben ik wel een beetje sceptisch. Ik weet niet of ik me er nu helemaal in kan vinden dat wij mensen ons zullen gaan versmelten met kunstmatige intelligentie. Zelfs als dit technisch simpel zou kunnen (nanobots in je bloedbaan injecteren) zitten er nog wel behoorlijk wat ethische haken en ogen aan, zelfs al zou je hiervoor kiezen; op welke leeftijd ga je jezelf (of je kinderen) 'upgraden'? en als niet iedereen zich dit zal kunnen veroorloven (lijkt mij plausibel) krijg je een soort intelligente elite die volkomen los komt te staan van de 'normale' mensen. Die twee groepen krijgen vast conflicten met elkaar - en dan? En als de nanobots dan uiteindelijk ook nog kunnen bepalen welke werkelijkheid je als 'echt' ervaart wordt 't helemaal spannend. Uiteraard werd er ook een stuk film vertoond uit The Matrix. Bij 'The Matrix' gaat 't conflict uiteindelijk tussen de mens en de machine(s), net zoals bijvoorbeeld bij Terminator, maar er is dus ook nog een derde mogelijkheid: mensen, machines, en hybrides van deze twee.
Al met al leuk om eens over na te denken, al kan ik er praktisch toch niet veel mee. Hoewel, naar aanleiding van zoiets zou je als bibliotheek wel eens kunnen gaan nadenken over welke rol je wilt spelen in de maatschappij, voor wie, en hoe je in wilt spelen op de steeds sneller wordende technische mogelijkheden. Daarvoor hoeven we niet eens uit te gaan van een al dan niet ontstaan van deze 'singulariteit', maar alleen maar van die exponentiële technische groei die we toch overal om ons heen al kunnen meemaken.